De kippen van Boer Boris leggen plots geen witte eieren meer, maar wel gekleurde, zelfs met strepen of rondjes of stippen. De eerste exemplaren verstopt hij opnieuw voor zijn broertje en zusje, maar dan vertrekt hij met de kippen en wel duizend eieren om in heel het land eieren te gaan verstoppen. Wanneer Boer Boris bruusk remt om de paashaas te ontwijken, zijn alle eieren gebroken. De kippen beginnen wel meteen als gekken weer te leggen, maar hun eieren zijn gewoon wit. Gelukkig is er een bereidwillige kleuterklas in de buurt, met heel veel verf en kwasten.

Deze reeks prentenboeken over de piepjonge boer blijft wel aardig, zeker door de illustraties van Philip Hopman. Het is een plezier om te zien hoe de kippen over elke bladzijde dartelen, en daarbij soms zeer grappige dingen doen, zoals touwtje springen met de varkens. Daarnaast word je ook een paar keer uitgenodigd eieren te tellen. De tekst op wisselend rijm laat zich prettig voorlezen, ook al hapert de cadans wel eens. Het verhaal kent enkele vreemde bochten, zoals het feit dat er plots duizend eieren te vervoeren zijn, maar daar zal een kleuter zich wellicht niet aan storen.